bağlamakuyusu çoktur çığlığına taş atıp ağlayanın yaralı vagonlar geçer gölgesinden camları çocuk kırıkları -sözlerini öldür ilkin sen- avuçlarında ıslığı çırpınır kurumuş çağlayanın içine tuz ağlayan körpe erguvan kara bıyıklı, ejderha gülüşün şiltesindedir aşiyan gül kokusu satan rüzgar sapı sarhoş derviş küller ilkin yangınına efkar inletince kor sazlığı ney rüzgar sesinde viran mızrabı kırık bağlama ne kanatsız ayrılıklar ıslatmıştır en yaralı türküleri kırıldığı dalın tomurcuğunda bırakmıştır |
Diğerlerinde Asran' a katıldım... Bağışlayın lütfen...
Oysa ne beğenirim bazı şiirlerinizi...
Ayakta alkışlarım bilirsiniz...