tekamülacıların en güzeli nedir sevgilim? insan en çok ne zaman büyür? ya ayrılıkların en güzeli nedir sevgilim? hangi gidişle yollar ikiye bölünür? geceler mi? gündüzler mi? ağlanacak anları daha çok saklar bağrında? güneş mi? ay mı? hangisi doğarken diğeri gitmek zorundadır? biz seninle güneşle ay gibi... birimizin vakti geldiğinde diğeri kendi derinliğine saklanan... kendimi taşıyacak hal kalmadı... öyle çok koştum ardından... birgün anladım ki, peşine düştüğüm şeyi yakalayamam... ben bu aşkla ancak büyürüm... büyüdüm... yüreğime bir yürek daha ekledim seninle şimdi bir çift atıyor göğüs kafesimde... senin içinde çarpıyor kalbim... hiç ayrılmadığım eski sevgilim... tekamül ediyorum sayende... içinden geçtiğimm bütün tüneller beni başka bir aydınlığa çıkarıyor... sen karşıma çıkan en güzel şeylerden birisin... kim ne derse desin, umurumda mı sanıyorsun... hiç ayrılmadık biz seninle... ister güneş doğsun artık ister ay... ne farkeder... evren kurulu saat gibi işler... sen kendi yörüngende dönüyorsun ben kendi... zaman bizi hiç kavuşturmasada... asla ayıramayacakta... sibel sardunyam |
insan en çok ne zaman büyür?
ne farkeder...
evren kurulu saat gibi işler...
zaman bizi hiç kavuşturmasada...
asla ayıramayacakta...
---------------Sevgili sibel,yorumun için teşekkürler.
---------------şiiriniz genel itibarıyla hoş-etkileyici ama şuna önem vermelisiniz şiirde okuyucuya soru sormayın,şair:karşı duruştur,en güzel biçimiyle ve sıcacık cevaplar verir.ESEN KALIN.