GÖZLERİN
GÖZLERİN
Öyle giz’li gözlerin var ki görmek istedim, Sanki bilinmezleri bakışlarına almış. Orada ümitsizce dönmen için bekledim, Unuttum gözlerini rengi derinde kalmış. Bir denizdir bulanır mavi gölgelerinde, Sonra güneş doğar da o bulanıklık geçer. Tarlanın en sarısı buğdaylar üzerinde, Rüzgarın ereğinden melekler ekin biçer. Karanlık bulutları dağıtır, süzer yağmur, Buluttan da karadır o gözler yaşlanırken... Semada gökkuşağı beline kemer olur, Yüreğindeki kara çamur yere damlarken. Ben o güzel gözlerin suyu ile yıkandım, Yandı gözlerim memnu ateşine bakarken... Kaybettiğim ela’nı yeniden buldum sandım Güzelliğin kör etti beni, sana bakarken... Okyanuslar kıyıya vurdu akşam üzeri, Ben o gözlerle kaldım üstünde bir kayanın. Gözler ki bu dünyanın eşsiz cennet benzeri, Kıskançlık sebebidir sahibi olmayanın... |
Kafiyelere biraz daha dikkat ederseniz yapısı sağlam şiirlere imza atacaksınız.
Sağlıcakla...