RÜZGAR GÜLÜ
Dilim meltemdir,
Söyleten sevdanın esintilerini... Kimse seni görmeyecek; Bekliyor seni gözlerim... Yazın ilham perisi getirdi Seni bana sabah serinliğinde; Rüzgar gülü pusulandır, Ayak seslerinin yankısında... Güneş yine alevlendi, Kavak yapraklarına türkü söyleten Yel değirmeni sustu. Kuytu yüreğimde, Alabildiğine karanlık gölgen... Ölümün sesleri, Anlatıyor hayatın sonsuz kasvetini; Ruhun sesi de, Bedenin derinliğindeki sessizliği... Rüzgarım seni esmesede, Gülüm dalında açmadan kurusada, Seviyor seni yüreğim! Gözkapaklarım yelpaze, Saçların ellerimin içinde Ve ellerin ellerimin biçiminde. Aslın gölgende kaybolup gidiyor, Tıpkı bir yıldız gibi gökyüzünde. Işığı var her zaman parlayan Ve bir an olsun sönmeyen... Düşlerim var aydınlık, Güneşin buharlaştırdığı Geceler ağlatır beni, Rüzgarım ise söyletmez tek bir söz... Figen ANAR |
....Saygılar....