HAZANDAN ÖNCEUzun ince bir yolda yolcular gelip gitti Kimi memnun ayrıldı, kimisi figan etti Perdeler son yolcuyla kapandı, oyun bitti Hazandan önce soldu akasya yaprakları Kapandı birer birer ömrümün durakları. Kim bilir ne sır kaldı gidenlerden geriye Rastlar idim her gece garibe, serseriye Bazan nara duyardım, bazan da bir mersiye Şişesi yarım kalmış, kırılmış bardakları Kapandı birer birer ömrümün durakları. Hüznümün, sevincimin kesişme noktasıydı Bazan gece yarısı, bazan gün ortasıydı Gelenlerin bayramı, gidenleri yasıydı Sönmüş soba, boş salon, öksüz durur bankları Kapandı birer birer ömrümün durakları. Nasır tutmuş pencere, boyası solmuş duvar Tütmeyen bacasına her gün baykuşlar konar Gözyaşlarım kahrımdan, içimde ateş yanar Sönmez artık bu yangın kurumuş su tankları Kapandı birer birer ömrümün durakları. Ereğli, 13 Ekim 2012 |
Şimdi çok daha mahsun...
Anılar ve duvarlara sinmiş tren düdükleri ile ağlıyor ....Kavuşanları ve ayrılanları yad ederek...
Tebrikler hüzünlü mısralara....
Slm ve dua ile..
ESRA