Kaçıyor tüm kelimelerim benden.
Öncekiler de,
Gelecek olanlar da...

Siliniyorlar hayatımdan aniden;
Özenle dizdiklerim de,
Dizmeye çabaladıklarım da...

Hayatım gidiyor hayatım!

Her şeyi arkamda bırakmış,
Yürüyorum mecburiyetten.
Gecenin bir yarısı,
Issız
Ve bir zamanlar değerli olan sokaklarda...

Her adım acıyor.
Her adım, batıyor.
Her yol uzuyor.
Her sokak boğuyor beni.
Her saniye, geçiyor sorgusuz.
Her gök gürlüyor üzerime.
Ve her yanım kanıyor.

Duvarlar örülmüş etrafıma,
Geçmek bilmeyen zaman tuğlalı.
Sıvası bir cellat sanki tuğlaların,
Öldürmekle görevli, içeride kalanı...

Bağcıklarım dolansa da,
Bu mecburi kaçışım dursa biraz.
Biraz düşsem, belki gelir biri,
Kaldırabilir beni.

Belki vardır bir kovalayanım,
Sayısız kaçışımın arasında.
Belki vardır yüreğinde biraz,
Sevgi, merhamet hâlâ..

Belki işte duvarlar...
Belki be celladım...

Belki bir yerden,
El sallıyorsunuz bana.
Gerek benden kaçanlar
Gerek istemeden kaçtıklarım...

Altı,Ocak,İkibin,Onüç/yuva