Haydi gülümse çocuk ıtırlı tebessümünlegecenin en demli yerindedir yaşam şubatın acı papatyaları açtı karanlığında bak fallarımda savaşın çığlığı gebe ve yarınları olmayan çocuğun gözlerinde hüzündür hayat haydi sende yaprak yaprak kopar dallarımdan falları ve siyahi koyuluğuna karışsın düşlerim tıpkı şubatın gözleri gibi buz kessin düşlerimiz haydi iklimleri mavi çizsin düşlerini çaldığımız gülüşler-iniz haydi çocuk sen sokul kim bilir içimizi ılıktır ıtırlı tebessümler-iniz ya da dişlediğin teller gibidir tüm düşleriniz Mahmudiye Düzkaya |
Güzel şiirinizi ve yazan yüreğinizi kutluyorum.
Saygılarımla..