"ölümü tatmak için ölürken ölüler,
ölürler, tadını tarif edemezler...
geri dönemez yer küredeki o şen sesler.
tüm şairler ölümü dünyada yaşarmış,
ecel yüreğine düşer,
sevda yüreğinde ölürmüş her zaman...
nehirler gözlerinde akar,
cehennemi yüreğinde yaşarmış an ve an"



sen ölüsün artık şair,
kınsız geziyorsun bu şehirde,
öldürüyorsun tüm kaldırım taşlarını,
yolları lime lime ediyor,
taşları kalbinden vuruyorsun,
ağaçları kökünden söküyorsun...
naraların gök kubbeyi sararken,
seni kimse dinlemez şair,
çünkü sen ölüsün...



gövdene cemreler düşse ne olacak?
tüm yüreğine bahar gelse kime ne?
hangi bülbül sevinir sanıyorsun,
hangi gül açar dallarında,
tüm sevdaları resimlesen kim bakar onlara,
ab-ı hayat sunsan kim içer,
sen ölüsün anla bunu artık şair...
okuyamazsın yüreklerdeki dert denen yazıları...





hangi pencere gösterir sana yüzünü,
hangi şiir anlatır sevda sözünü,
bütün şarapları sen içsen,
düşlerini sarhoş edemezsin,
aynalarda kendini göremezsin,
gözlerin takılır aydınlığa...
gece yarılır sen düşersin şair...
içinde kaynar kazanlarda, dert pişer bilirim,
ama anla artık sen bir ölüsün şair...



boya yüzlerini renk renk,
kalbinin rengi aynıdır,
onu göremez miyim sanıyorsun şair,
ak memelerde süt olsan kim içer seni,
yanmış yüreklerine kim su serper ki?
sen ölüsün be şair...


bir bebek süt için ağlasa ne olacak,
çocuklar bombalarla yakar top oynasa kim bilecek,
kan aksa Gazze’den kim duyacak?
Filistin’de tüm uzuvları ayrılsa kim hissedecek,
iki canlı annnelerin...
Irak’ta bombalar yağsa narin bedenlerin üstüne,
kim dur diyecek şair...
sen ölüsün artık...




kör kurşunda vurulsa bir Mehmet,
kim alacak intikamını?
kim üzülecek ömür boyu söyle şair?
uçurtması dalda kalan çocuğun,
yürekleri kanda kalan insanları şimdi kim anlatacak?
şimdi sen ölüsün şair...


Sarı Uygur’ları kim düşünecek,
beyaz adamın anlını kim kara edecek söyle...
kim iplerini ak pazarına çıkarak zalimlerin,
kim olacak dilsizlerin dili,
sağırların kulağı,
körlerin gözü,
şairlerin ilhamı kim olacak?
sen ölüsün artık şair...




kim geleceği çizecek yüreklerde,
çocukları kim anlatacak?
sevdayı kim?
aşkı kim anlayacak,
nefreti kim söyleyecek bu insanlara,
sende artık ölüsün be şair...




" Tüm şairlerimize, yazarlarımıza gelsin bu şiir"