Ben Ölmüşüm
Ben, tenha yolların yalnız kovboyu
Ardımda titreyen gölge kopkoyu. Ben, sahnedeki oyunun suçlusu Maske takmış suretler, yazık doğrusu Ben, içindeyim garip bilmecenin Karanlığa soyunmuş son gecenin Ben, anlamsız rüyalar kahramanı Elif yazarın bitmemiş romanı Ben seslerden Müzeyyen’e sevdalı “-Gramofon dinler geri kafalı!” Ben, resimlerdeki gülüşe muhtaç Dostlar yoksa neye yarar gümüş taç Ben sanki yolcusu ölmüş yelkenli Sevgisiz, bütün çiçekler dikenli Ben kalbe işlettim elmastan anıt Aşka inanmam, beyitlerim kanıt Ben, artık eserime vurdum kilit Yavaştan gurubu okşarken vakit Ben, karşılarken fikrimde ölümü Tutturmuşum en sevdiğim türkümü Ben, mumu bitmiş, alevi sönmüşüm Kalem yazarken an’ı “Ben Ölmüşüm”.. Cihat Bekil 16/09/2012 Not: "Elif Yazar" ifadesiyle "Yegah Elif Mirzade" mahlaslı hocama telmih vardır.. |