MASKELİ BALO'YAGözlerimin yalnızlığı yutarken kimliğimi Karanlığa müptela olur benliğim Bir gece yarısı uykuya dalar düşsüz, Kaygılar yıkanır nehrinde vücudun Göremem düşerken künyemi uçurumdan Kayıplara gömer yasal dünya serimi Özlersin... Ne ilk ne son olan yaşanmışlıktır Ortanca olmayı düşleyen kapısız düşler… Kimsesiz sokaklardan geçen gölgemi Sesime döndürmek geçmez içimden Dalmak son çaresidir dipsiz boşluğun Gidiyorum şimdi tenhasına insanlığın Bir eyvallah çeker yine de gönlüm Ardında kalan maskeli balosuna sahnenin… |
bir şiir olmuş
saygılar...