Üniformanın ZehriSaplandı kalbe akan gözyaşları. Bugünde öldüm. Ne sevdiğim kadar sevildim , Nede sevildim. Ve hayatla savaştığım her günü , Bugün kadar kaybettim. Benide kaybettiler. - Yıkıldı bütün şehirler, En az hayaller kadar. Yıkıldığım hayallerin altında kaldım. Susmak değildi mesele , Acılarım kadar konuşamadım... Ve bugünde bir çizik atıldı , Geleceğe. Gelecek, geçmişe adımlı... Bilemedim. - Kendimle yüzleştim ilk kez. Bakacak yüz bile kalmamış. Utandım yaşamın yaşanmayacak güvenlerine. Ve nerden başlasam dedim. Yine başlayamadım. Maalesef bende bir Herkes oldum... - Hayallerde ağır gelmiş. Farkedemedim.. "Bir zamanlar"la başlardı cümleler. Ve o cümlelere kapatırdık kendimizi. Şimdilerde , ’Son zamanlar" başlar oldu. Onlar da bana ağır geldi. Anlaşamadık seninle hayat ; Sende acıma yok... - Damarlarda gezer yalnızlık. Hatırlatır bir şekilde sana kendisini. Ve haklı olmanın gururuyla ; Gururunu kırar.. İnsanlar gibi oda üzer. Geleceğine söver Ve kimsesiz bırakır yarınlarını. Yarınlarımda sevmez beni. Çünkü her yarın , Biraz daha yarım... - UZaklaştığın günler olur sonraları Hem kendinden Hem hayattan Çare olmaz hiçbir şey teselliden öte. Aldığım her nefesin korkusu , Sahipsiz bıraktı beni... Savaşır oldum yalnızlıkla.. Kaybedeceğimi bile bile. Yaşam kolay değilki , Tutunmamaktan yorulana. - Onsuzluğu terketmek zordur. Ve eğer o seni terketmişse çoktan , Böylesi daha çok acıtır onun yokluğundan. Acınan olursun. Aşka boyadığın her resim, Anlatmaz onun bıraktığı boşluğu. Sonraları aşksızlığı.. Sızlandığın her yokluk , Tazeler yaşadığın ölümü. İnsan bazen bir kere sever bin kere ölür... Her gün Öldüm. Vesselam. |