Karanlık ve KaybedenEle avuca sığmayan deniz kızlarını büyütüyorum gözümde Falezlerin keskin çığlıklarına gizlenmiş ürkek bir su damlasıyım oysa, Derin uykulardan, tembel düşler yükleyip sırtıma, düşe kalka, -ama ağır geliyorum kendime... Karanlık, soğukkanlı bir katil gibi temizliyor hayallerin kırık yanını Boğulmuşum, ne kadar isli nefes varsa öpmeye doymadığımdan Sen olmalısın öldürür gibi sarılan gözlerimin eteklerine -ve kapatmalısın ışıkları, tam da şimdi... İkindiye kadar ağlıyor akşamdan kalma yakamoz Tuzla buz olmuş bir gökkuşağıyız ikimiz, -rengarenk ve kimliksiz.. Karanlık, sıcacık bir fahişenin ölü soğuğu düşleri gibi kıvrılıyor yastığa Aklımdan çıkmayan yalanlar, rüyalarımı kandırıyor, sabaha çıkmıyor yüzün Yok olmalısın, toprağa kavuşan bedenleri terk eden yarınlar gibi -nereye gitsem uzakta olmalısın... Devrik şişelere emanet ediyorum ismini Ne zaman sen kazanacak olsan Tenhaya çekip kucaklıyorum Solgun yüzlü bir kaybedişi. -kazananlar sevişmeyi bilmez... |