Karayel
ne güzel gülerken görmek seni
bir rüzgarın görmesi gibi bir yelkeni belirir içimde isteği bir an dizginlenmiş hevesleri kuşanmadan ne hızlı, ne yavaş uygun bir sesle doldurmak o yanağı solgun bir nefesle. ama korkutuyor beni kederli karayelim uzanamıyor sancağına ürkünç ellerim. bilmiyorum sarsar mı bir karayel bir teni? döndürür mü kefene gülümseyen bir yelkeni? "o kadar alçaldınki kara sandığından daha yakın kaybolmuş görünen gemilere yüz sürme sakın" diyerek dolandım o gemiyi yatay dikey yükseldim dünya üstüne içbükey dışbükey bulutlar gösterdi dünyayı gülen bir yelken gibi dünya aşka geldi ama içimden öpmek gelmedi... |