Mutluyum
Sen; sesin duyulmasın dıye
Yastıgı bastırıp yüzüne Bağıra bağıra, ağladın mı hiç Yorganlara sarılıp.. Nefesini tutup.. Ölmek istedin mi? En güzel düşlerini gömdün mü topraklara Uykulardan hıçkırıklarla uyandın mı hiç. Gittin yar Diri diri mezarlara gömerek.. Ellerinle toprağımı kazarak, gittin! Kabrimde; Ne bir gül, ne de bir diken biter artık. Soğuk gecelerin, karanlıklarına.. Sıcacık sevgimi, peşkeş çekerek gittin. ’Kaldığın kadar değil Gittiğin kadar bana yakınsın Iradıkça yakınlaşan serap gibisin’ (Keske yanımda olsan Ve hıç konuşmasak Birlikte sussak tüm acılara) Seni bana getirmeyen rüzgarlarlara dargınım artık. Seni bana yağdırmayan bulutlara kırgın... İstemiyorum, doğmasın güneş ne çıkar? Sen benim karanlığım değil, aydınlığımsın. Gittiğim her yere seni götürüyorum Lakin; Kendimi yanıma almayı unutuyorum. Sen varken; Ben diye bir şey kalmıyor ki Hayal dünyam bazen beni zorluyor Hislerim beni asla yanıltmasa da. Her ne kadar benden gitmiş olsan da Daha önce hiç özlenmediğim kadar özlendiğimi, sevildiğimi biliyorum. Bu da bana büyük bir huzur veriyor Ne bir sondayım Ne de bir başlangıcın eşiğinde. Ne eskilerimi kıyıp atabiliyorum Ne de yeniye özlem duyuyorum. Ben böyle ortada, yarım kalmış iken Düşlerimde, tenime dokunan nefesin ile Sadece hayalin ile avunur iken.. Gözlerime resmettiğim varlığın ile mutluyum! dil-ruba 21 Ocak 2013 Pazartesi / 05:00 |
Harikasınız .kaleminiz daim olsun kutlarım
Yüreğinize saygılar