Sevmek kim, sen kimsin?
Bana sevgiden bahsetme sakın!
Elindeki her oyuncağı kıran
Sonrada ağlayan, tepinen
Haylaz bir çocuksun.
Dönüpte bir bak kırıp döktüklerine
Vicdanına kulak verip
Sor kendine..
Değdi mi?

Aslında bir vedayı bile hak etmiyorsun.
Adam dediğin ayrılırken belli olur
Ama adam olmak kim, sen kimsin.
Şimdi o timsah gözyaşlarını kendine sakla.
İlk günki gibi onurlu olsun gidişin
Dönüp de bakma ardına.
Git!
Ve bir daha sakın arama, sorma.

Senin dağıttıklarını toplamakla meşgulum.
Yeni oyuncaklar bul kendine.


"ilk önce iğneyi kendine, daha sonra çuvaldızı başkasına batır"

Yıkma gönül, kırma hatır
Sana yapılmasını istemediğin bir şeyi
Sen de hiç kimseye yapma
Düşmanın dahi olsa..
Birilerine pislik atmadan önce
Yüreğine ve vicdanına sarıl
İnsanın ilk önce temizlemesi gereken
Kendi elleri ve yüreğidir
Kendi kusurlarını görmeyip
Başkalarında kusur arıyorsan
Mutlaka örtmeye çalıştığın
Çirkinliklerin vardır

Şimdi topla pılını pırtını ve defolup git bu yerden
Ne yüzünü görmek
Ne sesini duymak
Ne de varlığını hissetmek istemiyorum
Anlıyor musun?
Çünkü beni rahatsız ediyorsun.

Adam olmak zordur oğlum
Ama insan kalabilmek daha da zordur
Unutma!
"Ektiğini biçersin"
"Ettiğini çekersin" bir gün.


Dilruba Emine Genç / 08 Şubat 2013 /21:09