Ayrılık yağarkenasılıyorum geceye uzun saçlarından yalnızlık ıslığını çalarken kirpik tarhından süzülüp çıplak şiirlere yağıyorsun dört duvar arasında kurşuni keder kol geziyor kurşun gibi ayrılık yüreğime çökerken yakıyorsun iklimim zemheride tenim ürperiyor ayazdan ayrılığın şalına sarınıyorum sensiz odanın sahrasında titriyor bedenim içime işliyorsun hüzün bağdaş kuruyor sol yanıma içinde yeşerdiğim toprak gözlerin belirirken karşımda gölgene dokunuyorum kayboluyorsun uzanırken ellerim boşluğa kırağı düşüyor saçlarıma gözlerimden yüreğime akıyor akıyorsun... Saba 35 |
Şiirdi...
Sevgimle...