CEMİLEM
Uykuya daldığında,
Baş ucunda annen var görmezsin, Okşar merhametli,çamaşır,yemek kokan elleriyle saşlarını, Hissedersin... Hani bir tebessüm olur ya yüzünde, Dudakların ’’U’’ şeklini alır ya, İşte o kadar yumuşak, O kadar sevecen bir dokunuştur, Saçındaki o okşama... Bazen dalarsın ya uzaklara, Taa başka diyarlara, Birinin elini tutmasını istersin, Kaybolmamak adına, Annen var yanında, Göremediğin, hissettiğin. O diyarlarda, taa uzaklarda, Evladım diye sarılan, bir o var yanında. Gözbebeklerinde ve gözündeki hüznü, Hergün usanmadan silen, Bir tek o var, Sen dünyaya mutlu bak diye... |