9
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1270
Okunma
duruydu gece
ay sıpıttığı yıldızları topluyordu üzerimizden
günü gelmemiş acılar çekilmeyi bekliyor
yolcular duraksamayı ziyan sayıyordu ayaklarına
kendi içine açılan pencerelerde kan kokulu güller yetişiyordu
avuç içlerimizde dikenler besliyorduk
beyaz ölümü hatırlatıyor,siyah asilce karartıyordu odamızı
ölüm koksak seviyorduk yaşamayı
nefes alsak yüreğimizde sıkışıyordu tebessüm
duruydu gece
gülmeyi unutalı hayli olmuş
sevmenin miyadı dolmuştu birimize
ben adını çarpıp böldürürken dudaklarıma
sen yeşermeden kırıyordun budaklarını aşkımın
kızmaya yeltendiğimde varlığın büyüyordu solumda
sağ kolumda seni saramamanın yetim hüznü
duruydu gece
kapanmaya korkan gözlerim yolunda büyüyordu
bu şehri yakası bir iştahla uyuyordum
ölüm olsan koşacak kadar derman
seviyorum desen -bende- diyecek fermandı ezberimdeki
dudağıma kitlediğin her kelimeye
boyun eğdiriyordu suskunluklarım
başımdaki dumana aldanmışlığım hiç acıtmıyordu oysa ki
sonu olmayan ne varsa silmiştim aklımdan
kalbimle beslediğim kelimelerden şiir yazmaya kalkıyordum
her sözcük milyon mermi olup yağıyordu üzerime
korktuğum vurulmak sanma sakın
o silahın ucunda sen yoksan kaygısı ürpertiyor içerimi
duruydu gece
yaşamak marifet saymayanlardan iki yürektik
gidipte dönmemenin korkusu büyüyordu
sende sessizlik hakim olurken bendeki kalabalığa nispet
fersah fersah çığlıktı duymayı beklediklerim...
bir mum tutsaklığında karanlığı çoğaltıyor
ben sustukça susuyordun
sustukça ilmek sıkışıyordu boynumda ...
GG
...
5.0
100% (10)