YETERİM BEN BANAHani kelimelerle oynardın ya bir çocuğun muziplik sevinciyle sonunu düşünmeden harcardın zamanı harcardın bizi. Gözlerin... Rengini çözemediğim denizlerin dibinde ki istridye gibi her çalkantı da değişen incisini gizleyen karanlık gözlerin. Benim içimde hep bir sonbaharın yaprak dökümü yaşanırdı mutsuzluğumu ilmek ilmek örerdim sana kazak misali anlamazdın sen renklerine takılırdın sadece. Böyle sürsün isterdin bir ayağın dışarıda bir ayağın içeride karıştırdığın her yeri toplamamı beklerdin dağınık hayatının. Güçsüzdüm sana göre yalnız yaşayamazdım bir erkeğin elinin gücü tutardı beni ayakta ufak tefektim ya hani. Her şamar gibi indiğinde yokluğun gece sabahı koynuna almaya başladığında kapıdan süzülürdün yanıma başka kadın kokan ellerinle bana sarılmaya kalktığında hani sarılırdın ya..... Ah bir görebilseydin kaç kurşun yerdin gözlerimin kapalı kirpiklerinden buz kesmiş ellerimle ittiğimde seni döner sırtını yatardın geldiğin yerde kalan aklınla dudaklarında gizli tebessüm. Ayrılalım dediğimde inanmamazlığın şaşkın gülücüğü yapıştı şimdi dudağına sadece bensiz nasıl yaşarsın dedin. güldüm ... ilk kez gerçekten gülümsemenin sevinciyle ben kadınım unuttun mu dedim kendi kendime yetebilirim. Buse DENİZ |
yalnız yaşayamazdım
bir erkeğin elinin gücü tutardı beni ayakta
Olduğu gbi kayda geçmişsin sanırım ,,, bu güzel bir şiir ama, eline sağlık