Haklısınız, kafiye duygu bende 2-3 sene öncesine kadar oturmuş değildi. Onun için, eski şiirlerde böylesi hatalar vardı. Bazılarında tutturabilmişim, bazılarında tutturamamışım. Yazılmış bir eseri de yerinden oynatmak istemediğim için olduğu gibi ekledim.

o dediğiniz bütün beyitlerde olsaydı bu şekilde düşünmezdim, ama bazısında yine kafiye yoktu, notu okudum da ne demek olduğunu anlayamadım.

Yorumunuzu, şiire ve şaire katkısından ötürü etkili yorum olarak seçtim. Dediklerinize aynen katılmakla birlikte, dediklerinizin farkındayım da. İşte tam da bunun için "Şiirin ayaklarının yere değmeye başladığı zamanlar 2006/Sakarya" notunu düştüm.

Ve şimdi kendi kendime diyorum ki; Keşke o zamanlarda etrafımda kuru kuruya iltifat edecek insanlar değil de, bana olumlu katkıda bulunacak şekilde şiirimi analiz edip akıl veren insanlar olsaydı.

Bu şiirin hemen sonrasında yazdığım "Olur" şiiri ve çok sonraları yazdığım "Ömrüm" şiiri dediğiniz şekilde kafiye örgüsüne sahip. Onları paylaştığım zaman, yine bu yapıcı eleştrilerinizi beklerim.

Ayrıca bu şiiri yazarken kafamda oluşturmaya çalıştığım hece kalıbı gazeldeki kalıp tarzında da değildi. Cahillikten ötürü kendimce, aşağıda açıklayacağım şekilde bir kafiye örgüsü yakalamaya çalışmıştım.

Koynumdaki hasret kadAR, küllendikçe hatıralAR
Küllerimi azar azAR, çalan rüzgAR değil misin?

Dikkat ederseniz, yer yer hatalar olsa bile beyitlerin bütününde aynı gayret var.

Maruzatımız mazur görüle...