Seninle Var Oldum Seninle Ölecem
Adımı bile yazamıyordum aşkı tanıdığımda
Konuşmayı bile bilmiyordum sevdanın kollarında Ağlamak nedir bilmezdim sen yanımda olduğunda Senden uzak kaldığım an öğrenmiştim ayrılığıda Yıllar geçti senin yokluğunun üstünden Kokuna hasret , ağlamaklı gözlerim Küçücük ellerimde dua ediyorum anlamını bilmeden Güne başlıyorum her seferinde seni kaybettiğim yerden. Ve sen özlemlerin en büyüğü çiçek bahçelerinden Kimi zaman gülücük saçıyorsun bana gökyüzünden Her yağmur yağdığında içim nasıl sızlıyorsa Seninle var oldum, Seninle ölecem... Mustafa KURT |
her gün yeni sabahlara uyanmak gerekir halbuki..
kaleminize sağlık.