Dağılmıyor Geceleri
Çok sessiz bu gece buralar, zifiri karanlık üstelik her taraf
Karanlık gözlerime doldu , yaş akıyor durmadan oldum bertaraf Anılar gidip geliyor zihnimde, sanki bulunduğum yer Araf Ve acılar kaplıyor tüm vücudumu, ve ben tutuyorum taraf Rüzgar estikçe üstüme doğru, saklanıyorum bir kuytu köşede Kimsesiz ve öksüz bir çocuk gibi, ellerimi açtım yazılmış kadere Yok mudur benim için bir güzelliğin kader, var mıdır söyle Bir sessizlik var etrafta, kaldım bir başıma yine ıssız gecede Efkar sarmış etrafımı yine, ne kadar uğraşsam da dağılmıyor Dalga dalga düşünceler aralıksız üstüme üstüme geliyor Sıkışmışım ya bir köşeye kaçamıyorum hiç bir yere Her gelen dalga düşüncesiyle acı veriyor Artık bir parçam oldu acı, koparıp atamıyorum bedenimden Bir virüs gibi yayıldı zihnime, düşüncelerimi gizleyemiyorum neden Bir de yan etki bıraktı üstüme, sinirleniyorum hatırladıkça seni Yokluğun bir dert varlığın başka bir dert, söyle kimsin sen Yine evimin yolunu unuttum, ayaklarım götürmüyor geri beni Üşüyorum bir sokak köşesinde, sokak lambası oldu gece feneri Yatıp uzanmışım bir banka , elimde şarap gözlerim nemli Dedim ya bir kere efkar bastı, dağılmıyor geceleri Mustafa KURT |
Eleştirimi mazur göresiniz Hocam. Muradım şiire ve şaire katkıda bulunmak.
Bu kalemden çok daha güzel eserler çıkacağını ümit ediyorum. Muhabbetle...