Hüznümün Kara Rengi
Ah yiğidim, ah hüznümün kara rengi
Görmem mi sanırsın Kısık gözlerine neler sakladığını Kursağımda hercai sevdan Belki de yüreğim asrın gerisinde atıyor kimbilir, Ondandır ölümden zor geliyor ayrılıkacısı Ne çok birikmiş hüzün göz bebeğime, Dün aynada görmüşüm.. Bir aşkın dehlizine batar olmuşum Kaç kez irkilmişim haykıran yürek sesime, Mektuplar bağlamışım göç vakti kuşların ayağına Gönül kavgasından bitap düşmüşüm yaşamın tam ortasında Ne yazık ki dolanıp durmuşum bir cesedin başında Kıyamamışım üstüne toprak atmaya Hala saf yüreğimle sevgiye önem vermişim işte ben öyle sevmişim Ah yiğidim.. Ah hüznümün kara rengi. Kaç kez kırmış fay hattımı artçıların, Ve ben kaç kez kriz masaları kurmuşum Suçlanan ben, üzülen ben, tükenen ben olmuşum ben.. Sen isyanla selam verirken tebessümle gelmişim Sonunda anladım.. anladım ki... ağlanacak halime gülmüşüm Sen gene yeniden... yeniden limandan demir alıp, yelkenler fora derken, Maalesef ben... Sözün bittiği yere gelmişim... Aliye UYANIK/ GEBZE |
anladım ki... ağlanacak halime gülmüşüm
Sen gene yeniden...
yeniden limandan demir alıp,
yelkenler fora derken,
Maalesef ben...
Sözün bittiği yere gelmişim......
başarılarına bir de yorum başarısı katmış sevgili can arkadaşım öyle duygulu ki insanın yüreğine işliyor dizeler. tebrik ediyorum duygularına nefesine sağlık başarıların bitimsiz olsun.sevgimle.