ŞAİRLERDE ŞAFAK BÖYLE AĞARIR
Mecrasından deryalara akarken,
Sular öpüşürdü ay şafağımda. Dağlar gökyüzüne çivi çakarken, Yıldızlar üşürdü ay şafağımda. *** Nurun karanlığı boğduğu anlar, Ufuklardan umut doğduğu anlar. Bir yerden,bir yere ulu kervanlar, Ağır yük taşırdı ay şafağımda. *** Haydutlar yollara mayın döşerdi, Sırtlanlar geç vakit mezar deşerdi. Derin sessizliğe gölge düşerdi, Devler kapışırdı ay şafağımda. *** Tahayyül ederken nice zatları, İbrahimler devirirdi putları. Zafere susayan sefer atları, Hırsla tepişirdi ay şafağımda. *** Gizemli tabiat sır vermese de, Efsunkâr yüzünü göstermese de Gözler cisimleri net görmese de, Gönüller ışırdı ay şafağımda. Ahmet Süreyya DURNA Şafak taarruzu (Şiirler) |