Ben Varım, Yaşamak Var...
Kalp ağrısı bu, can yarası.
Gelen geçen herkesten bir iz. Her yardan bir yara, He şeyi görmüş gözler. Sonu bilinmeyen yollar, Canı yanmış, can yakana insanlar. Herkes geçti hayatımdan, Herkesin geçmesine izin verdim. Sora dağıldım, kırıldı. Ben, ben olmaktan çıktım. Yıkık dökük bir hayatta, Ayakta kalmaya çalıştım. Kimse için kırılmam derken, Her seferinde can kırıkları, Elime batan hayal kırıklıkları Ve düşümde asılmış insan sülieti topladım. Dost ve düşman yok bu hayatta, Ben varım, yaşamak var. Canan da yok, bulamazsın bu zamanda, Ben varım, yaşamak var... Aysun ÖZER |
güzel şiir yüreğinize sağlık...