GÜL DÜĞÜM
Ben öldüm; bakmayın siz ağlayıp, güldüğüme
Gülümün gül dalına astığında öldüm ben El sürmeyin ruhumla barışmış gül düğüme Can veren Cananımın yastığında öldüm ben Göğsümün sol yanına bastığında öldüm ben Yaşamaya çalıştım çözülmeyen bağıyla Yanıp, kavruldum her an, yârin kızgın yağıyla Ateş gibi elleri, korlaşmış ayağıyla Göğsümün sol yanına bastığında öldüm ben Gülümün gül dalına astığında öldüm ben Ey gönlümün çiçeği! Gülistanın saf gülü! Batırdığın dikenler, ölümsüzlük ödülü! Meftun’um; Yâr bağında öten Şeyda bülbülü Gülümün gül dalına, astığında öldüm ben Can veren Cananımın yastığında öldüm ben Göğsümün sol yanına bastığında öldüm ben Kadir Çetin 22.12.2012 İzmir |