Kent SızıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın -duvarların ardını merak etmekten
kendi duvarlarını yükseltenlere-
yıllardan tarçın
hangi kapı aralığına sıkıştı şiirlerim anne kim güneşi söndürdü tırnak uçları ile büyük günah: "is" kumlu filmlerin içerisinde tutsak adım adım yeşeren merdivenler topraktan göğe inen ayak ucundan gözlerine sokak kedisinden tiner kokusuna inen özgün müzik: "pis" aylardan karanfil ya sana dokunsam ya seni dokusam göbek deliğin etrafında şiirler doğsa yüzünü yüzüme yapıştırıp kaçarım -kendime, kendime, kendi kendime- tuhaf manzara: "sis" önce "s" sesi duyulan önce ikinci tekil şahıs intiharlarla beliren sonrası üç nokta ... ona bekçi edilen üç insan ve kentin suskun suçu kayıp Nisan günlerden pazartesi hep pazartesi hep başlangıç asla bitmeyecek sunu; bir pazartesi trenlerin ölümcüllüğünü keşfettim ayrılık; tarçın karanfil |
şiirden bahsetmiyorum ki,kendimi tekrarlamaktan korkuyorum..