YAZ BİTİ
Koca bir yaz geçti,devirdik uzunca sıcak günleri.
Epeydir evin penceresine yanaklarımı dayayıp seyre kalmıyorum.. Gökyüzünü... yeni yeni cesaret ediyorum.. Pencereden bakmayı. Sokağın suratı asık,hava puslu. Köşe başında soğuğa aldırmadan Birbirine sokuluyor işsizler. Kimi zaman kahve köşelerinde,cami avlusunda,kilise çanlarının gölgesinde.. Ve sonra yuzumu kendime çeviyorum Yorgun ve uykusuz uzun yol şöförlerinin yaktığı cigaraya benzetiyoırum... yalnızlığımı.. Bildiğim bir şey var Burda sağanak altında işten dönenler yorgun.. Bir dağ sesizliğinde kuşlar havalanırken Butun sevgililer bir eski zaman hummasıyla Butun sevgiler ilk göz ağrısı,gitmişler en uzak denizlerden öteye... Sokağımızın kadınları mutsuz,erkekleri umutsuz... Bense bir haydut gibi bir yuruyuşe katılır gibi geziniyorum.. Geleceğimin avlusunda. Odamı özledim...yatağımı.. Dostlarımı unuturdu bana acılar. Butun şehirler gibi bu şehirde hırpaladı beni.. Sokağımda ,ülkemde yabancı gibiyim Üzgünüm size benzeyemediğim için.. Görurken polis tokatının üst üste patladığı tinerci çocuğun.. Yüzü mosmor olduğunda,sustuğum için üzgünüm. İsyanlardayım sığmadım sığamadım hüznüme.. Çığlığa dönüşürken umutlarım, Orta yerinde kaldığım için cinayetimin.. Mutsuzluk için üzgünüm sevgilim.. Biliyormusun çiçeksiz evlerin erkekleri suskun olurmuş.. Ama bak sevgili YAZ BİTİ... Bitmeyen şeyler kaldı geride.kavgamız ..ayrılığımızdan arta kalan kırgınlıklarımız.. Ve can alıcı yalnızlık.. Ah birde kaygılarım.. Mesala ne yapıyor kimbilir şimdi nerede? mutlu mu? Kimsesiz çocuklar gibi ağladığımı biliyormu? Bilmem belkide yeni bir şehirde,yeni bir hayata karşılaşıversek. Günün birinde hiç beklemezken... Kır düşmemişken henüz benim saçlarıma.. Tüketmemişken ömrümüzü.. Ne olur çıkıversen yeni bir ülkede..bir köy düğününde..herhangi bir yerde.. BİRDEN KARŞIMA.. Herşeyimsin benim;gençliğim,çocukluğum,geçmişim geleceğim.. Sevgili sen güzelsin gerçekten.. Hayel işte üç çocuğumuz olmalıydı.. İki katlı bahçeli pembe bir evimiz.. ..gerçi koca bir yaz bitti.. BİTTİ.. BİTTİ.. BİTTİ.. Bir köyun boşaltılması .... Kocaman bir beton yığını gibi kalakaldım şehrin orta yerinde.. yaz bitti Yaz bitti Yaz bitti Kadınlarda ıslık çalar.. Eskimiş aşkla yatarlar.. Duygular çoğaldıkça anılar silikleşir. Deprem düşer canımın tenhalığına.. Gün gelir acılar unutulur ten soğur.. Duygular hayeller unutulur. YAZ BİİTİ KIŞ GELDİ.. Kar dinmek bilmiyor dışarda.. ÇOCUKLUĞUMDAN HİÇ AYRILMAYACAK KADAR YAŞLANDIM... O GİTTİ.. BEN BİTTİM... ................VE YAZ BİTTİ.......BARAN ÖMER....... |
Mevlana
Hiçbir şey bitimsiz değil sonsuzluğun kendisi kadar
Samimi duygularla kaleme alınmış değerli eserinizi beğeniyle okumakla birlikte hüzünlenmedim desem yalan olur.
Her güneş batar bir gün , yeniden doğması için
Sadece yaradanın verdiğine , sabırla, umutla dayanmakla tüm karanlıklar aydınlığa çıkacaktır.Bunu bilerek , buna inanarak yaşamak yeni her bitti dediğimizin yerinde; bitenden, beklenmeyecek derecede daha güzel başlangıçların olmayacağını bilemiyiz değil mi ? Hem bir hadiste der ki sizin için hayırlı olanı siz bilemezsiniz.Sizin hayır diye istediğiniz sizin için şer, sizin şer diye istemediğinizin sizin için hayırlara vesile olduğunu bilemezsiniz....O halde... sabredip neyin neye vesile olduğunu beklemekten başka çıkar yok şair arkadaş.
Gönül emeğinizi kutlarım.Esenlik dolu günlere, daha umut yüklü şiirlere inşalah diyelim.
Saygılarımla.