Dağlar ile gökyüzü birleşmiş gibi sanki sislerin dumanında
Kar atıştırıyor kare kare resimlerini çekiyorum bakışlarımla


Hüzün mü mutluluk mu şu an ne yazayım tuşların ucunda
Günlerdir telaşesi sesine vuran göç kuşları hala kulağımda



Bildiğimi sandığım o kelimeler üşüyor beyaza bürünüyor heceler
Ellerime öyle bir kızılcık sopası iniyor ki acıtan hayat şu gerçekler



Beyazların yılankavi raksı kedinin camdan mahzun bakışında
Dolu mama tabağı en büyük sevinci zorlandığı yaşam savaşında


Kar çığlıkları atıyordum bu yaşımda ah çoluk çocuğa karışıp ta
Utanıyorum o an kapalı gökyüzü şehrin acımasız o soğuğunda


Sanki öğretmen bağırır son sayım saniyeler zor bir yazılı sınavında
Elindekini ver bakalım! sözü eyvah şimdi eksik kalan cevaplarında..