BİR UMUT
bir gün umudum biter
artık üzülmem sahilden geçerken yaptığımız bütün yaramazlıklar insanlığın kanalizasyonuna karışır hiç olmamışız gibi olur bilen susar bilmeyen konuşur istanbul bizi unutur bir gün umudum biter kalbimden kanseri koparırım atarım denize biliyorsun yüzmekten korkarım senin kokladığın havayı koklarım aynı anda yürürüz aynı yöne aramızda kilometreler olsa bile bir gün umudum biter elbet uçsuz değil ya bu sokak ömrümden kesip verebileceğim başka bir hayat bulurum bir ömürlük bir saniyeyi feda eder seni unuturum, |