YENİDEN ÖĞRENİYORUM YAŞAMAYIPişman değilim senli günlerin ertesinde Havanın dolup dolup boşalamadığı Kara bulutların sürekli cirit attığı Bir soğuk Aralık’tı seninle olmak. Hep mevsimler de geçer solar soğuklar Baharın ateşinde açar nergisler Deyip, deyip Aldattım zemheri vurdukça gönlümü Olmazları olur yapmanın mücadelesinden yorgun Başım önde döndüm hep yalnızlığıma. Bilirim pişmanlık aşındırmaz kapını Soyut bir alemin içinde yaşadın yıllarca O kadar iyi kapattın ki kendini Vuran bu ala soğuklar üşütmedi seni.. Ama ben donmanın arefesinde Bir türlü gelmeyen Bayramı beklemekten yorgun düştüm. Yaşarken şimdi tek başına kendimi Sana söylenecek acı sözleri erteledim hiç gelmeyecek günlere Her son dediğim günleri sarmaladım sevinçlerime Gülmeyi öğretmeye çalışıyorum yeniden gözlerime Baştan yaşamayı deniyorum hayatı. Başarır mıyım bilmiyorum ama en azından Deniyorum....Deniyorum.. Buse DENİZ |