Kalemin Kelamı
Sihirliydi kelamı kalemin
Kim kullansa Şair-yazar sanıyor kendini Her okuyanda hatır diye beğenir Oysa Usta Üstat nişanı kolaydı almak Boğulmuyorsa zehirli kusmuğunda şair Söz gerek/sizde Yanmıyorsa kâğıt tecavüzüne kalemin Oturak meclisi davete ne hacet Külliyen yalansın o vakit Çalıyorsan emeği mürekkepten Bin dosttan bir nasihat edinse de cahil Bir Ustanın eline SU yunamayıp Üstadın değerini hiç bilmedikçe |
şiir okumayı da yazmayı da çok severim.Bazen öylesine duygulanırımki yazarım aklıma geleni ve sonra onu okuduğumda "eh şiir gibi olmuş" diye sevinirim.Bazen de şiirler okurum değerli şairlerin şiirlerini "vay canına nasılda su gibi akıp gitmiş"der özenirim.Arada bir de şiirler okurum,tekrar okurum, anlamaya çalışırım sözcükleri, ne demek istemiş acaba diye.Divan şiirlerini okuturdu ve açıklatırdı hocalarımız öğretmen okulunda, o zaman bile zorlanmazdım bu kadar,okuduğumu anlayayım diye.
Kısacası hepsi şiir ama her insan kendine göre anlar demekki şiiri. Anlayamadığım,haz almadığım şiirler de bana göre değil demekki,yoksa şiirin kabahati yok aslında.