Hüzünün sesiyim ben neyzen neylesin
Sormak istersen işte anlatsın pirim
Sırrımı bir bir desin, dram söylesin
Dostların kulağını çınlatsın pirim

Kökümden orak biçti destelediler
Yedi kerre bir mile göz dağlattılar
Mecnunun ağıdını bestelediler
Çalıp çalıp leylayı çok ağlattılar

Bülbül nağmelerinin aksak fonunda
Zoraki gül bağına sürgün ettiler
İstanbul gecesinin saksafonunda
Boşalmış şişeleri üzgün ettiler

Bir yudum mey olaydım şah damarına
Aklını alırdım ruh benim olurdu
Üflenmişliğim davet endam arına
Harama yakın mekruh benim olurdu
.
Gevelenir dilimde sanatkarlığım
Dudak dayanan güzel başım olmasa
Böbürlenir benim kanaatkarlığım
Aşıklar teknesinde aşım olmasa

Bir yoksulun elinde oyuncak oldum
Halimi hatırımı soran olmadı
Dostun hatırasına gözyaşı doldum
Hülyalardadır diye yoran olmadı