KORKU
yine yağmur...
çatırdarken gök kubbe tüm haşmetiyle duvarların ötesinden bir ses... uğultuya birleşiyor ezgisi ’korkma bebeğim buradayım; ağlama’... ben... karışıyorum... sesinin damlaları vururken pencereme kimsesiz yüreğim sıtmalı... üşüyor(um)... isyanlarda bulutlar.. velfecr okurmuşcasına çakmak çakmak gözleri semanın.. sağnak olup inerken yangın yerine soğukluğunda ıslanıyor düşlerim... sığınağım yok, kaçsam diyorum; saklansam mabedimin kiremitlerine... bakıyorum... kırılmış(ım)... rüzgar çıktı... fırtına,tufan;alabora gönlüm... elleri titriyor beyaz hayallerimin ha düştü ha düşecek.. tutunsam diyorum; mıhlasam sevdamı ömrüne. arıyorum... kopup yitmiş(sin)... Ah yar, sevdasının bataklığına saplandığım vebalim... mühürledim nefesini yüreğimin kanatları yorgun düş/tü; daralıyorum.. kuş misali uçsam diyorum; ebemkuşaklarına boyasam yeniden.. çırpınıyorum.. ölmüş(üm)... yağmur yine. bulutlarla rüzgar yarenlik ediyor... ve... fısıltıda karanlık... gözleri çakmak çakmak... Y O K S U N... K O R K U Y O R U M... Okaliptus_ |
Ben de ..
ve ben Üşüyorum ..
Bu kadar uyar bu kadar bir şiir..