Bilmedin sevgili...
Yalnızlığım vardı senli gecelerimde;
Yüreğimle ben fısıldaşırken sessizliği...
Sevdamın yıldızları,
Bir , bir kayarken semadan,
Ve,
Titrerken gönlüm ayazlarında...
Sana geldim...
’’SEN’’ diye,
Bilmedin...

Şarkılar söyledim sana en kızılından gönlümün;
Tek tek kopardım da içimdeki sesleri,
Harf ,harf dizdim nağmelerime...
Dipsiz kuyular da mıydım ki ey sevgili?
Sessiz çığlıklarım ezgisiyle,
Sana geldim..
’’AŞK’’ diye,
Duymadın..

Her fırtınadan sonra güneş oldum ışıdım sevdama;
Ebemkuşakları çizdim,
Kelimelerimi boyayıp renk ,renk...
Tualime yetmezken paletimin harmanı,
’’YAR’’ oldum ’’CAN’’ oldum,
Sana geldim...
’’BİZ’’ diye,
Görmedin...

Ey sevgili...
Şimdi ne harfler kaldı geriye , ne kelimeler;
Bize düşen, birkaç ’soru işareti’, küçük bir ’nokta’
Ve , ’siyahi’ renkler;
Bildim de bunların hepsini,
Umut ya..
Yine,
Ve yeniden;
Sana geldim...
’’SEVDİĞİM’’ diye,
Bu kez ’’BİLDİN’’ mi ’’BEN’’ bilemedim..