SENSİZLİK MATEMİAteşin ışığı usul usul aydınlatırken Karanlığın korkunç gölgelerini Ben senin hayalinin ışığı ile uzanıyorum bir sahilde Gündüzden sıcaklığı içine sindiren kumlar Tıpkı kolların gibi sarmalıyor beni. Neler gördü bu gözler senden sonra bilsen. Susturdum gözlerimin sesini En ücra köşelerde çakılı kaldı rengi Susturdum sinemin çağlayan şiirlerini En olmayacak anda sen diye ağlıyordu Ağladıkça ben içime siniyordum. Hani derdin ya gülmek sende kendini buluyor Kapattım dudaklarımı kendim kaybolduğum yerde Aranan bir suçlu gibi saklandım bu sahilin kumları arasına Kavursun istiyorum yokluğun gibi İçimin sancısı doğsun karanlıklara Adını ayrılık koyduğum. Büyüdükçe büyüsün yıllarla beraber Kardeş sayılırmış hasretle derler Hadi gel bir çocuk daha sancısın yüreğimde Saçlarını örüp çiçekler taktığım Kızımız olsun adını matem koyduğum. Buse DENİZ |