DEDİM GÖNÜL
Kaç halkolmuş can varsa, onca huy var acunda
Gördüğün her güzele vurulma dedim gönül El atına binenler yaya kalır sonunda Başkasının tahtına kurulma dedim gönül Anan baban atan var, bacın var kardaşın var Gençliğin ümidin var, yaşanacak yaşın var Taşı sıkacak gücün, iki el bir başın var Koşup güzel peşinden yorulma dedim gönül Her ilin örf adeti farklıdır diğerinden Yadırganır birinde, birinde hoş görülen Her şeyini bildiğin kendi ilin dururken Elin güzellerine sarılma dedim gönül Çalış çabala, arzda, zahmetsiz rahmet olmaz Sakınım kanunudur: boş çıkan gayret olmaz Ulema meclisinde nadânla sohbet olmaz Eğri söz işitirsin darılma dedim gönül (18.04.2006 - Lüleburgaz) Zekâi BUDAK |