KOYUN VE KEÇİ-ARUZ
Uçurumlar kenarlarında gezer
Gözü hep zirvelerde sanki dozer Otu köklerle yer dibinde söker Hele kızdırma dişlerin de döker Meleyen çok sakin uyumlu koyun Otu olsun önünde işte doyun Güdülür olsa bir çoban ve kaval Hele gözler bakışta öyle aval Ova dağ dinlemez koşar hani ok Keçi ad durmadan eser yeli çok Gözü sağlam ciğerse sorma inat Bunu elbet bilir bütün kainat Sürüler başta hep olurda çoban Bakışın çok melülde sen gariban Sütü peynir bebeklerin maması Tüyü yorgan etin evin kıyması Soyu bir farklılar lakin ikisi Ve esir hem bağımlı çok birisi Keçi özgür ve dağ da taşta yemi Ya koyun başka kimselerde gemi.. Fe’ilâtün / mefâ’ilün / fe’ilün[ |