demir ülkenin pamuk yüreklisi
bahar sökün etmiştir şimdi diğer ucunda yurdunun
ben varıncaya kadar sakın kızılcık toplama
kıskanıyorum eteğine düşenleri
sen sanıyorsun kırmızıya doydu dalında
hesaba katmıyorsun yanağına değenleri




dikme büyük şapkalı çocukların söküklerini
dökülsün yarıklarından çoğu yerlere
bilirim dayanamaz dağıtırsın ilk çıkanları bebelere
onlar da çile çeksin,uğraşsın keratalar
toza toprağa bulansın bulaşan kokuların
varmasın menziline gitmesin hiç bir haneye



neden hamiyetin tüy teli,gözlerin baş çeşme
talana gerek yok incilerini
mercan adalarını sığdırırsın tek damlık hanene
bağcı uyusa ne uyumasa ne



ah...betlim bereketlim avuç içleri humuslum
uzak yıldızım erişilmezim yüreğimdeki namusum
yazdıklarını anlıyorum artık senin de dilin sökün etti bende
sızılar çöker içime ben anlarım
dualar et bu hicranın nihayetine gelecek pazar ayininde




buralarda cemre ayı oralarda bağ bozumu olmadan
geleceğim,allar yeşiller tak erik dallarına
yüzüme kan vurur beklendiğimi anlarım
bir korkumu söylemeden edemem,kymıklar batıyor gözlerinden ellerime
nolursun,bu sefer tüm yetim bebelere
tahtadan arabalar yaptırma










kasım