Gerçekleri umursamadan,
Hayaller kuruyorum...
Ve böylelikle
Gün geçtikce daha çok kuruyorum...

Sana aldığım çiceklerin
Kaderine benziyor kaderim...
Belli bir zamandan sonra
Vazosunda
Bütün ihtişamını kaybeden çiçeklerden bahsediyorum,
Bir zamanlar
Heyecanla bahşettiğim çiçeklerden...
Önceleri koklamaya kıyamazken,
Sonraları koklamaktan kaçındığın...
Artık iğrenerek baktığından,
Görüntü bozukluğundan,
Solduğundan,
Kopardığın çiceklerden...

O çiçeklerin
Sana vermeden önce ayıkladığım
Ve bir gün lazım olur diyerek sakladığım
Dikeni işte bu şiir...
Biliyorum,
Okuduğunda gözbebeklerine kadar batacak şimdi.
Yazarken parmaklarıma battığını,
Bir hayli kanadığımı,
Asla unutma ama...

Ama sana çektirdiğim bütün acıları,
İlk ben çektim fazlasıyla...
Dayanabilir mi? sorusunun cevabını da
İlk o zaman öğrendim...

Hayır sevgilim, hayır!
Senin kadar zalim değilim...

Ahmet Kastancı