Bir Kadın Üşür
Yağmurlar altında
Bir kadın üşür Sanki gökten zembile düşmüş gibi! Sokaklar tenha Kapılar kapalı Koca şehir üşümüş olmalı Puslu, sisli ay aydınlığı ile Çevik, atılgan güneş aydınlığın Zıtlığında duran hayat… Bu ne biçim hayat? Leylekler getirmiş olsa da Bir kadın, intihar beşiğinde Ne anlatabilir ki? Darağacında bir kadın Tutuklu tümceler içinde Antiyasa! Töre olmalı Veya töre egemen bir dünyada Modernlik kör bilinçaltı! Sürgit… Doludizgin avcıların hegemonyasından Ölüm soğuk ve ölüler sessiz! Vicdan suskun Bağıranlar kayıp Kalabalık kaçar gibi Bir fırtına uğuldar, gider Apansız bir fırtına eser Süpürür, önüne kattığı Günahsızcalar alıp uçuruma Götürür… Bir kadın düşer Gökten bir yıldız düşmüşçesine Kayıp gider Ağız dolusu gülmek ile Sıcak gözyaşın sıcak akıntısı Arasında duran hayat Bu ne biçim hayat? Bir kadın vurulur Allah yaratmış olsa da… Yıldızlar altında son bir kez cennetsel bakarken Mavi boyalı düşler içinde... Gerçeğe uyanmak bazen Bir şarapnel parçasının sızılığıdır Ve gökyüzü kişner Kul-eylemeli tok/atlarından. Erk, yaptırım bir yalan Ve suçu bağışlanamaz Ferman yazanın… Ölüm sandık/ğı Şiirlerimden/200GÜÇ DEMAN RONAHİ YAY |
muhteşem bir şiir.. yüreği kanatan...
saygılarımla...