Dostlarımızın bize gösterdiği sevgiyi abartmamız, duyduğumuz minnetten değil, takdire ve sevilmeye ne kadar layık olduğumuzu herkese göstermek içindir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
DEMAN VE RONAHİ
DemAN
5,0 / 17 kişi ·20 beğenme · 15 yorum · 2140 okunma
DEMAN VE RONAHİŞiirin hikayesini görmek için tıklayın
DEMAN VE RONAHİ
“Zaman nedir? Geçmiş nerede bitecek?” Zamanla kumar mı oynadın Ronivan… Yaşadım sanıyorken… Debelenişinden Asla kendini yaşayamadın! Kandırıldın veya s/atıldın… Zamanı ‘anlamakla’ o kadar zaman harcadın ki Kendini yaşayamadın, Kutsamaya adanık ruhunla Ah, Ronivan; doğmak ile ölmek çizgisinde an Saniyesel devinimlerdir, anlayana… Keşkelerin, düşlerin hep yarımdı… Yarımdı yaşamışlığın ve rüyaların… Aşk elmasına inanlar da yalan! Kendisi gibi aşkın Biliyor musun Ronivan? En çok başkaları senden yaşadı Sen onlardan yaşamadın; yoktun! Gideceğin yerde yani öbür yakada Asker-polis var mı bilinmez Orada var mı kardeşin kardeşe düşmanlığı… Veya ötekilendirilip yok sayılması… Ah Ronivan… Onları sevdiğin kadar sevemediler seni Sevseydiler bu kadar uzak düşer miydin? Bildiğin lisanla değil ana lisanınla vurulmazdın Biliyorum, asimile olmayı sen seçmedin Zaman tutanaklarında öteki olmayı da… Yaşamak, sana beterden öte bir kederdi Kederden çok bir yalandı! Hayatlar, yaşanmışlıklar… Bin belasına hasretler; yanık, ağıtsal çileler Senin düştüğün kadar Onlar, Yani tepedekiler düş/mey-le yaşamadı ki! Ah Ronivan! Aşksızlığı, vefasızlığı hep sırtından! Gözlerinle gördün; vuruldun Düşsüzlük ve karanlıktan sıyrılamadın Tüm aşkların kırkikindiydi, acıların zehir zemberek… Kimi zaman töre avcıları Kimi zaman da yasa uygulayıcıları Önünde durdu; vurdu… Vurulduğunu anlamadan Belki “kaderimdir” diyerek bir ömrü geçiştirdin! Kırkdört yıl ve ölüme biraz daha yakın durarak… Ah Ronivan… Sevmeyi biliyordun Oysa sevmek azınlıktır! Sevmemek suç! Sevmemenin taraftarları çok iken Adı yokluktu bir bakıma insanın Kalabalık içinde yalnızlık gibi… Ah Ronivan… Hangi dili biliyor olarak gideceksin Ve hangi zamanın akıntısıyla sonsuzluğa… Dün yaşananlar gibi yarın da bir o kadar olacak mı? Sahi “yarın ne kadar sürer?”* Ronivan! Sana söylerim Bir yarın daha var mı bilmem Yaşamak-yaşamamak iki seçenek bırakırlarsa sana: “Ben bir tekrar hayatı yaşamak umuduyla ölmek isterim Dosto…” “Dosto” zamandır, andır ve D/eman’dır** Kaçacaktın bin fersah ötelere Dil kesiklerinden sonra Namussal hayat kesikleri yaşamamak için Kaldın… Bir başına bin belasına… Her kalkan gemide bir tek yerin yoktu Veya vardı da sen yoktun! Ah Ronivan… Ölmeden önce son bir isteğin var mı? Ben ‘zaman’ her zaman: “Ah, Dosto! Ne kimlik isterim ne de ekmek Sadece bir yaşamak daha… Ve kucaklaşan insanları görmek…” *Theo Angelopoulos **Deman: Zaman ***Ronahi: Aydınlık H.R. YAY / 2BİN12 _____________________________________ Asimlesin diyorlar/ iki yana göre öteki/ iki yana göre yabancısın diyorlar! Ama unutmayın konuşabiliyor ve anlayabiliyorum; en azında kuşlar gibi uçmayı hayal edebiliyorum! |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
DEMAN VE RONAHİ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Riyah
28 Ağustos 2014 Perşembe 16:50:06
DemANİşte bu... Umut ve inanç, insanları ayakta tutan en sağlam bağdır, diye düşünüyorum.
Riyah
28 Ağustos 2014 Perşembe 17:57:19
:) atom bombası..O potansiyeli muhafaza ediyoruz Allah'tan..
Ve ümitliyiz, yarden yana değil ,Yaradan'dan yana..
Ve ümitliyiz, yarden yana değil ,Yaradan'dan yana..
İşte umut dediğin şey bu olsa gerek, yavaş yavaş bitmeyeceksin, bitmeyeceksin ki kötüler azalsın, iyilerin kafilesi güçlensin.
Bir yandan iç sistem bir yandan da dış sistemin popüler kültürlülüğü, televole kültürü bizi asimle etmeye çalışıyor. Unutma ki her bilinçli bir birey Atom bombası kadar güçlüdür yeter ki sağlılkı, bilinçli bireyler çoğalsın...
Bir yandan iç sistem bir yandan da dış sistemin popüler kültürlülüğü, televole kültürü bizi asimle etmeye çalışıyor. Unutma ki her bilinçli bir birey Atom bombası kadar güçlüdür yeter ki sağlılkı, bilinçli bireyler çoğalsın...
Riyah
28 Ağustos 2014 Perşembe 17:46:05
Kötünün kötülük etmesi acayibimize gitmiyor..Acı verir belki ama en acısı, iyinin sana kötülük getirmesi..
Bunu isteyerek yapmaması ise,daha çok acı veriyor...
Kime İsyan edip yakasına yapışacaksın böyle bir durumda?Kime bağırıp çağıracaksın?...
Yavaş yavaş bitiyorsun..
Umut..Sevgi..Ağır yaralı.
Bunu isteyerek yapmaması ise,daha çok acı veriyor...
Kime İsyan edip yakasına yapışacaksın böyle bir durumda?Kime bağırıp çağıracaksın?...
Yavaş yavaş bitiyorsun..
Umut..Sevgi..Ağır yaralı.
Aynen, size katılıyorum. Şiirler bir nebze olsun içimizdeki depremleri dışa vurmaktır; yazarken insan ferahlayabiliyor... Bir bakıma kendimizi kelimelrin dalgalrına bırakmaktır şiir.
Riyah
28 Ağustos 2014 Perşembe 17:33:23
Şair okumakla anlaşılmıyor..İstisnası; onun yaşadığını yaşamış olmak.O zaman tanıdık geliyor kelimeler ve madem kiralık, oturup soluklanıyorsun şiirin tenha bir yerinde..Soluklanmak mı?... Değil, nefessiz kalıyorsun..
İnsanlar, hayatı ya yaşayarak ya da parasal güçle pratikte öğrenirler ben hayatı yaşayarak öğrenenlerdenim...
Maalesef bu diyar acıların kümelendiği, kötülüğün şahlandığı bir yerdir...
Maalesef bu diyar acıların kümelendiği, kötülüğün şahlandığı bir yerdir...
Riyah
28 Ağustos 2014 Perşembe 17:23:01
Amin..Saadetin bilgisine vakıf olmak isteriz elbet ama bilge olmak için acıyı öğretiyorlar bu diyarda...
:) yaşadıklarıma benzemesin inşallah... Mutluluk yarınlara, küçüklere ve çocuklarımıza Allah nasip etsin. Acılar sizden uzak olsun inşallah ...
Riyah
28 Ağustos 2014 Perşembe 17:12:43
Estağfirullah.Biraz biraz anladım..Yaşadıkça daha iyi anlayacağıma eminim...
Şiir soframa Hoş Geldin...
Onurlandırdın hem de büyükçesinden...
O şiir felsefi boyutuyla bir insanın "yaşadım" yanılgısıyla yaşayamadıklarımın gerçekleriydi ve bizi ötekileştiren sitem kadar aynı dili konuştuklarımın beni aynı dile anlayamanlara bir sitemdi.
Sevgiyle kalın
Onurlandırdın hem de büyükçesinden...
O şiir felsefi boyutuyla bir insanın "yaşadım" yanılgısıyla yaşayamadıklarımın gerçekleriydi ve bizi ötekileştiren sitem kadar aynı dili konuştuklarımın beni aynı dile anlayamanlara bir sitemdi.
Sevgiyle kalın
Cevap Yaz
leyla küçük
8 Nisan 2013 Pazartesi 00:05:10
İnsanlar ölünce acaba hangi dille sorgulanacaktır?
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
giraysu
13 Ocak 2013 Pazar 01:37:54
en ‘zaman’ her zaman:
“Ah, Dosto! Ne kimlik isterim ne de ekmek
Sadece bir yaşamak daha…
Ve kucaklaşan insanları görmek…”
çok insanca
ağır insan
gönlün kalemin dert görmesin Ronivan
selam ile...
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
“Ah, Dosto! Ne kimlik isterim ne de ekmek
Sadece bir yaşamak daha…
Ve kucaklaşan insanları görmek…”
çok insanca
ağır insan
gönlün kalemin dert görmesin Ronivan
selam ile...
Teşekkürler hocam
Değerli yorumlarınız için çok ama çok sağolun
Selamalrımla
Değerli yorumlarınız için çok ama çok sağolun
Selamalrımla
Beşeri Aşkların Şairi
22 Aralık 2012 Cumartesi 09:57:58
Sevgili ronivan keşke keşke dememize kalmadan bütün insanlar senin gibi düşünşey di ne savaşlar yaşanır di ne de kin ve nefret kalırdı tebrikler
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
etkileyici bir anlatım... Öbür yakada asker, polis yok. Melekler veya zebaniler var. Bilinmez değil, biliniyor.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Sebahat Şahin
6 Aralık 2012 Perşembe 12:14:39
insan olduğumuzu sık sık hatırlatmalıyız kendimize
önce kendimize sonra başkalarına sanırım
sorgulatan düşündüren şiirleri her zaman sevmişimdi
çok beğendim
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
önce kendimize sonra başkalarına sanırım
sorgulatan düşündüren şiirleri her zaman sevmişimdi
çok beğendim
şairziye
29 Kasım 2012 Perşembe 09:38:57
Gecikmişliğimi bağışlayın lütfen. İçim titreyerek, kırıla döküle okudum yazdıklarınızı. Şiirinizi gecikerek okumuş da olsam yazdıklarınız o kadar geniş zaman kipinde ki. Keşke okumakta geç kalmışlığım gibi olsa bu yaşananlar. Yaşamak için bu acıları hiç zaman bulamamacasına geç kalsak.
"-Bunlar da ne! Bizim bu acıları yaşayacak hiç zamanımız olmadı !" Ne güzel olurdu değil mi?
Yüreğinize, yazan elinize sağlık.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
"-Bunlar da ne! Bizim bu acıları yaşayacak hiç zamanımız olmadı !" Ne güzel olurdu değil mi?
Yüreğinize, yazan elinize sağlık.
Est. değerli yorumunuz için teşekkürler can dostum
Herzem dost bu senin yürek sesin ve ben öptüm başıma koydum bu şiiri...çok acıttı içimi, çok dokundu yazdıkların...ama hangisine yalan diyebilirim ki, hepsi doğruydu, hepsinde haklıydın dediklerinin...yüreğine hüzün düşmesin güzel dost, bu düzen böyle gitmeyecek elbet...insanlar öğrenecek kardeşliği ve barışı...her daim sevgimle, saygımla...
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
mahla
15 Kasım 2012 Perşembe 22:39:19
Çok dokundu şiiriniz.Şiirler ortak dille konuşuyor işte,şairler de.
Saygılarımla.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Saygılarımla.
Gideceğin yerde yani öbür yakada
Asker-polis var mı bilinmez
Orada var mı kardeşin kardeşe düşmanlığı…
Veya ötekilendirilip yok sayılması…
________________________
Ötekileştirenler ırkçılardır, zalimlerdir... Havayı paylaştık, suyu paylaştık bir tek el tutmada sınıfta insanlık... Halayın asıl gönderimi el ele kol kola olmaktır... Tüm dünya el ele omuz omuza en büyük halay alanı oluştursa ne olurdu:(((
Yazan yüreğiniz incinmesin, kaleminiz hep yazsın...
S a y g ı y l a . . .
================================================= e d i b / a h m e t
-Ezrak Rahel-
15 Kasım 2012 Perşembe 17:10:44
-kan kardeşiydik-
"anamız öz
babamız üvey"
biz gökyüzünü maviye boyamak istedikçe
ölü beden biçildi herbirimize
önce düşlerimizi kefenlemeyi öğrendik
sonra seyrettik gidişlerimizi
göçebeliği gösterirken çoğumuzun avuçiçi çizgisi
sevmemiz istendi
sevilmeyi öğrenmeden
lisanı yoktu
ne kalbin
ne toprağın
biz hepsine destursuz girdik
çürümüş hikayelerden sıkıldığımız için belki de
Tanrıya uzanıp
"el" olduğumuz yerden
bir yaşamak daha
bir yaşamak daha
lütfen Tanrım
el olmadan
el değmeden
elini uzat bize
akmak isteyen fırat gibi
bendini yıkan zap gibiyken yüreğimiz
biraz durmalı
biraz susmalı belki de
tam da şiirin kalbinde
teşekkürler Şair gerçekliğinize
saygıyla
camêr tarafından 11/15/2012 5:15:05 PM zamanında düzenlenmiştir.
-Ezrak Rahel-
7 Aralık 2012 Cuma 11:07:57
estağfirullah
şiirinizin hissettirdikleridir
selam bizdendir göğünüze
"mavice"
saygıyla şair
şiirinizin hissettirdikleridir
selam bizdendir göğünüze
"mavice"
saygıyla şair
Muhteşemdi şiiriniz ve şiirimden kat kat daha etkileyiciydi de...
selamlarımla dost
selamlarımla dost
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 15.11.2012 16:42:07
Puan
: 85.0 / 17 kişi
Okunma Sayısı
: 2140
Yorum
: 15 yorum
Beğeni
: 20 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Zamanla kumar mı oynadın Ronivan…
Yaşadım sanıyorken…
Debelenişinden
Asla kendini yaşayamadın!
Kandırıldın veya s/atıldın…
acı kaybımız:ZAMAN
/Bu şiiri idrak edemeyecek kadar küçüğüm.../
Riyah tarafından 8/28/2014 4:51:44 PM zamanında düzenlenmiştir.