ELZEMİM
Elzem hayalinden ve bir kekre de kederimden;
Bu soğuk ve uzun kış gecelerinden yalnızlığımın en derin deminden yazıyorum bu şiiri. Ne çok b/akmışım Kentin kaldırımlarından sana Her sokak başında Durmuşum Senin karşıma çıkma ihtimallerine… Ne tipi, karlara Ne de sağ/anak yağmurlara Aldırmışım! Ve usumdan bitip tükenmeyen Hayalin; Senliğin hala duruyor gözbebeklerimde Olasılıklar tükeniyor histerisiyle; Ben mi uzaklardayım Yoksa sen mi yoksun Bu sensizle Tamulaşan yerde! Ve yürek burgaçlarımda bir mavzer Dolu dolu tepiyor! Aksine yok sedasına Bumerang! Yıllar, d/örten mevsimdir! Oniki ay Ne çok yakılmışım vay başıma vay! Tam unuttum derken cemre!.. Masamda solgun resmini görürken Gene başladım, baştan… Aynı kaldırımlardan izlerini Adım gibi… adın gibi bildiğim O Caddeler, sokaklar çıkmaz oluyor Ve yasakla sınırlanan ayrılığımızla Hayallerin elzem oluyor… Ve göğsümün sol kentinde Sana ait bir ülke taşıyorum hala… HRZM/KASIMPATİ DÜŞLERİM |