eski binalar
başkalarının sevmeyeceği
şiirler yazdım yalnız gecelerde azadsız bir kendine mahkum sonra yerin altından çıkarıp gecenin sandığını dizlerimin üzerine çöktüm çıt çıt sarı sapsarı lambanın altında solmuş bir ayna gözler yorgun odamın misafirleri sessiz ya çekmecelere ne demeli sırla kaplı sessiz bir akşamın kar yağışı hatıralar sonu gelmeyen sıkıcı geceler ne kadar özledim bilemezsin ki şaşılacak bir şey yok ben de bilmiyordum zaten çatı katları çağırırdı ahşap kokulu tütsülerden dönerken başım ben sanki bir merdivenden yuvarlanmışım tahta trabzanların kenarında ağlamak neye fayda.. 02.12.2012 |