Yosma
Uykumdan uyandırdı beni yosma,
Rüyamın en güzel yerinde. Tam giderken aşık oldu bana, Bir tren garının en güzel köşesinde. Gözlerimin içine baktı yosma, Sanki tüm kötülükleri o yapmamış gibi İnkar ediyordu yüzüme karşı. Tam tokat atacaktım,vazgeçtim. Dudağımdan öpecekti yosma, Sanki ilk denemesiymiş gibi davranıyordu. Durdurdum onu, Değdirmedi’m dudaklarımı onun kirli dudaklarına. Sarıldı bana yosma, Çektim ellerini belimden. Sanki aldırış etmiyordu hiçbir şeye, Sarılıp duruyordu,canımı sıkmıştı bu durum. Kulağıma bir şeyler fısıldadı yosma, İçten bir cümle söyledi. Şaşırdım kaldım, Meğer beni seviyormuş. Git dedim yosmaya, Çıkmadı bir daha karşıma. Siyah çaputlar bağlamış gözlerine, Her duygusunu birkaç defa daha kirletmiş meğerse. Hayalleri vardı yosmanın, Kendini öldürmeden önce. Mesela güzel bir yaşam istiyordu, Kötü bir kadın olmadan önce. |
kim kirletti hayallerini
sayfanızda güzel bir şiir okudum saygılar.