Küçüğüm
Ayağında ki ayakkabılar büyük
Sırtında ki kabanın küçüktü Atkın bile yoktu, küçüğüm Ve pek zayıftın Yüzünü ayaz yakmış Sonbaharda, dalın üstünde Son yaprak gibi titriyordun Ve pek küçüktün Bacakların, incecik Gözüm sende kaldı Birşeyler geçti aklımdan Unuttum, tutamadım Yanında ki, baban dı Sırtında, paltosu yok Yaşı daha genç Lakin kırkını geçmiş ti görüntüsü Ayaz onuda kavurmuş Hayatın tüm yükü omuzlarında Onu bir hayli yormuş Öyle bezgin ki yüzü Böyle dünyanın ben...Der gibiydi Gözleri bomboş Kararsız, umutsuz Neden yaşıyorum ki der gibi Elini tuttu, kenara çekti seni Hani benim önümdesiniz ya Hani buralar sadece bizim gibilerin ya Üstelik dilenmiyor du O kadar giyinmişliğim de Üşüyor, donuyordum Habire atkımı çekiştirip Yüzümü örtüyordum Siz o durumda Bense böyle Hiç birşey yapamadım Bu halimle üşüdüğüme Atkımla seni sarmalamadığıma Donup kaldığım için Kendimden utandım. Nazlıgelin |