Yoktun
Dolaştım o şehrin sokaklarında
Gece , gündüz, kar, yağmur demeden Islandım, üşüdüm, karlar, yağmurlar yağdı Rüzgarlar esti, poyraza döndü.. İliklerime işledi Yılmadım, yorulmadım.. Ertesi gün, daha ertesi gün.. Sordum yarım yamalak edindiğim bilgilerle Ama kimse tanımadı.. Oturdum sahilde. Yumdum gözlerimi. Ben de kalan kırık, dökük anılarda Seni hayal ettim.. Bir tebessüm kondu dudağımın kenarına Pek yüzüme yakışmasada Sessizce dertleştim hayalinle Bak sensizlikte ki bana dedim Sana hayır dediğimde bunları zaten hakketmiştim Seni arıyorum af dilemek için Lakin bu koca şehir seni bana getirmiyor Bu şehirde mi bana küs Bir el değdi omuzuma ürktüm - Abla Çiçek alırmısın.. Açtım gözlerimi kocaman Gene sen yoktun, hayalinde Nazlıgelin 17/01/17 Saat: 17:00 |
Şiir gönül bağını kuvvetlendiren sevgi saygı ile beslenmiş…
Çok çok Beğendim.
…………………. Saygı ve Selamlar…