ömür dediğimiz...dolambaçlı bir yolmuş meğer ömür sarkacın ne yöne vuracağı belli değil acılar çekilecek ıstıraplar yaşanacak sevinçler mutluluklarda çoğalacak rüzgar estikçe suyun rengi çıkacak ortaya bazen acının avuçlarında soğuyacak duvarlar bazen de kırların gülümseyişinde uyuyacak sarılarak özlemlerine papatyalar zamanın ırmağı akarken derinden içinde can çekişir günler karanlık örtülerine sarılıp oturur gecenin kucağına bir şimşek tenini yırtar yağmurun biriktirdiği gözyaşları düşer nasıl, niçin sorarken mevsimler çalarız ömrümüzden bir yalnızlık kuyusunda doğurup umutları yine giydiririz düşlerimizi ve görürüz ki birkaç saat bile geriye gidemezken zamanı çeviremezken yaşıyoruz öyle ya da böyle... 22/11/2007 |
sende böyle güzel şiirler yaz
kutlarım
sevgiler