ARTVİNİM BENİM
Yemyeşil yaylasında, mal davar otlatır çoban
Artvin’in yeşiline, bağ bahçesine can kurban
Her yer oksijen deposu, hayat buluyor insan
Gelene dost gidene dost, ilim güzel Artvin’im

Yedi ilçenle birlikte, kalmadı sende cahil
Yetişkin beyin gücün var, hepsi işinde ehil
İlim irfan yuvasısın, köy kentin buna dahil
Gelene dost gidene dost, ilim güzel Artvin’im

Ülkemizde var yerin, mert yiğit olur her ferdin
Siyaseti seversin, hizmet almamak tek derdin
Asırlardır varsın, bitmez senin yiğidin merdin
Gelene dost gidene dost, ilim güzel Artvin’im

Senle yaşar Ata barı, Atamızdan yadigâr
Bir tarafında Gürcistan, diğer tarafın Kaçkar
Yıllarca kucak açtın bize, bulunmaz böyle yar
Gelene dost gidene dost, ilim güzel Artvin’im

Al yeşil dağın yaylan var, kucak açar her kula
Unutulmaz tarihin var senin, düşmesin dara
Gelene kucak açar, sevgiyle vurursun yola
Gelene dost gidene dost, ilim güzel Artvin’im

Saysam ilçelerini, hepsi birbirinden güzel
Senin güzelliğin kalbimdedir, her şeyden özel
Devletlinden hizmet alamasın, bu beni üzer
Gelene dost gidene dost, ilim güzel Artvin; im

Laz Türk Gürcü ile, paylaşırsın ekmeyin aşın
Severiz birbirimizi, ondan dik durur başın
Gurbette ölürsem, bağrına gömülsün naaşım
Gelene dost gidene dost, ilim güzel Artvin’im

Dağında ormanlarında, yedi renk yeşilin var
Ana kucağı gibisin, insana en büyük yar
Hizmet alamadığın bellidir, yolların çok dar
Gelene dost gidene dost, ilim güzel Artvin’im

Midayet der ki özledim, benden ayrı nicesin
Adın Artvin senin, gönüllerimizde yücesin
Doğruluk toprağında vardır, dilimde hecesin
Gelene dost gidene dost, ilim güzel Artvin’im
(1000) Ekim 2012
Şair Midayet Kara