Kızıl Saçlı Yâr - 1Kızıl saçlı yâr! Sende, masumluğu tanırdım. Melül bakan gözünde, bir efsun var sanırdım. Dilinde; “sevdim seni!” Olmaz mı ki bir lisan? Geceye el sallarken, beklemem artık ihsan? Ar; güzellik aranmaz, gelirmiş hep fıtrattan. Ey suça duçar gönül, geçeceksin sırattan! Sebepsizce ağlarken, aralanır sırlı perde. Sırça köşke gizledim, anıldığın her yerde. Gökkuşağı bahaneymiş, gözümde her renk sensin. Neyzen üflerken ney’i, sesinle ahenk sensin. Ahmet Yağız ALTUNEL 22 Kasım 2012-Seydişehir/Konya |